Shani Dev Chalisa in Punjabi Language
All Rights Reserved Under HaritiBhakti.Com
ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਨਿ ਚਾਲੀਸਾ
॥ਦੋਹਾ॥
ਜਯ ਗਣੇਸ਼ ਗਿਰਿਜਾ ਸੁਵਨ, ਮੰਗਲ ਕਰਣ ਕ੍ਰਿਪਾਲ।
ਦੀਨਨ ਕੇ ਦੁਖ ਦੂਰ ਕਰਿ, ਕੀਜੈ ਨਾਥ ਨਿਹਾਲ॥
ਜਯ ਜਯ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਨਿਦੇਵ ਪ੍ਰਭੁ, ਸੁਨਹੁ ਵਿਨਯ ਮਹਾਰਾਜ।
ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਹੇ ਰਵਿ ਤਨਯ, ਰਾਖਹੁ ਜਨ ਕੀ ਲਾਜ॥
ਜਯਤਿ ਜਯਤਿ ਸ਼ਨਿਦੇਵ ਦਯਾਲਾ। ਕਰਤ ਸਦਾ ਭਕ੍ਤਨ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ॥
ਚਾਰਿ ਭੁਜਾ, ਤਨੁ ਸ਼੍ਯਾਮ ਵਿਰਾਜੈ। ਮਾਥੇ ਰਤਨ ਮੁਕੁਟ ਛਬਿ ਛਾਜੈ॥
ਪਰਮ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਨੋਹਰ ਭਾਲਾ। ਟੇੜੀ ਦ੍ਰਸ਼੍ਟਿ ਭ੍ਰਕੁਟਿ ਵਿਕਰਾਲਾ॥
ਕੁਣ੍ਡਲ ਸ਼੍ਰਵਣ ਚਮਾਚਮ ਚਮਕੇ। ਹਿਯ ਮਾਲ ਮੁਕ੍ਤਨ ਮਣਿ ਦਮਕੇ॥1॥
ਕਰ ਮੇਂ ਗਦਾ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਕੁਠਾਰਾ। ਪਲ ਬਿਚ ਕਰੈਂ ਅਰਿਹਿੰ ਸੰਹਾਰਾ॥
ਪਿੰਗਲ, ਕ੍ਰਿਸ਼੍ੋ, ਛਾਯਾ ਨਨ੍ਦਨ। ਯਮ, ਕੋਣਸ੍ਥ, ਰੌਦ੍ਰ, ਦੁਖਭੰਜਨ॥
ਸੌਰੀ, ਮਨ੍ਦ, ਸ਼ਨੀ, ਦਸ਼ ਨਾਮਾ। ਭਾਨੁ ਪੁਤ੍ਰ ਪੂਜਹਿੰ ਸਬ ਕਾਮਾ॥
ਜਾ ਪਰ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਹ੍ਵੈਂ ਜਾਹੀਂ। ਰੰਕਹੁੰ ਰਾਵ ਕਰੈਂ ਕ੍ਸ਼ਣ ਮਾਹੀਂ॥2॥
ਪਰ੍ਵਤਹੂ ਤ੍ਰਣ ਹੋਈ ਨਿਹਾਰਤ। ਤ੍ਰਣਹੂ ਕੋ ਪਰ੍ਵਤ ਕਰਿ ਡਾਰਤ॥
ਰਾਜ ਮਿਲਤ ਬਨ ਰਾਮਹਿੰ ਦੀਨ੍ਹਯੋ। ਕੈਕੇਇਹੁੰ ਕੀ ਮਤਿ ਹਰਿ ਲੀਨ੍ਹਯੋ॥
ਬਨਹੂੰ ਮੇਂ ਮ੍ਰਗ ਕਪਟ ਦਿਖਾਈ। ਮਾਤੁ ਜਾਨਕੀ ਗਈ ਚੁਰਾਈ॥
ਲਖਨਹਿੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਵਿਕਲ ਕਰਿਡਾਰਾ। ਮਚਿਗਾ ਦਲ ਮੇਂ ਹਾਹਾਕਾਰਾ॥3॥
ਰਾਵਣ ਕੀ ਗਤਿਮਤਿ ਬੌਰਾਈ। ਰਾਮਚਨ੍ਦ੍ਰ ਸੋਂ ਬੈਰ ਬੜਾਈ॥
ਦਿਯੋ ਕੀਟ ਕਰਿ ਕੰਚਨ ਲੰਕਾ। ਬਜਿ ਬਜਰੰਗ ਬੀਰ ਕੀ ਡੰਕਾ॥
ਨ੍ਰਪ ਵਿਕ੍ਰਮ ਪਰ ਤੁਹਿ ਪਗੁ ਧਾਰਾ। ਚਿਤ੍ਰ ਮਯੂਰ ਨਿਗਲਿ ਗੈ ਹਾਰਾ॥
ਹਾਰ ਨੌਲਖਾ ਲਾਗ੍ਯੋ ਚੋਰੀ। ਹਾਥ ਪੈਰ ਡਰਵਾਯ ਤੋਰੀ॥4॥
ਭਾਰੀ ਦਸ਼ਾ ਨਿਕ੍ਰਿਸ਼੍ਟ ਦਿਖਾਯੋ। ਤੇਲਿਹਿੰ ਘਰ ਕੋਲ੍ਹੂ ਚਲਵਾਯੋ॥
ਵਿਨਯ ਰਾਗ ਦੀਪਕ ਮਹੰ ਕੀਨ੍ਹਯੋਂ। ਤਬ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਹ੍ਵੈ ਸੁਖ ਦੀਨ੍ਹਯੋਂ॥
ਹਰਿਸ਼੍ਚਨ੍ਦ੍ਰ ਨ੍ਰਪ ਨਾਰਿ ਬਿਕਾਨੀ। ਆਪਹੁੰ ਭਰੇ ਡੋਮ ਘਰ ਪਾਨੀ॥
ਤੈਸੇ ਨਲ ਪਰ ਦਸ਼ਾ ਸਿਰਾਨੀ। ਭੂੰਜੀਮੀਨ ਕੂਦ ਗਈ ਪਾਨੀ॥5॥
ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ੰਕਰਹਿੰ ਗਹ੍ਯੋ ਜਬ ਜਾਈ। ਪਾਰਵਤੀ ਕੋ ਸਤੀ ਕਰਾਈ॥
ਤਨਿਕ ਵਿਲੋਕਤ ਹੀ ਕਰਿ ਰੀਸਾ। ਨਭ ਉੜਿ ਗਯੋ ਗੌਰਿਸੁਤ ਸੀਸਾ॥
ਪਾਣ੍ਡਵ ਪਰ ਭੈ ਦਸ਼ਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ। ਬਚੀ ਦ੍ਰੌਪਦੀ ਹੋਤਿ ਉਘਾਰੀ॥
ਕੌਰਵ ਕੇ ਭੀ ਗਤਿ ਮਤਿ ਮਾਰਯੋ। ਯੁਦ੍ਧ ਮਹਾਭਾਰਤ ਕਰਿ ਡਾਰਯੋ॥6॥
ਰਵਿ ਕਹੰ ਮੁਖ ਮਹੰ ਧਰਿ ਤਤ੍ਕਾਲਾ। ਲੇਕਰ ਕੂਦਿ ਪਰਯੋ ਪਾਤਾਲਾ॥
ਸ਼ੇਸ਼ ਦੇਵਲਖਿ ਵਿਨਤੀ ਲਾਈ। ਰਵਿ ਕੋ ਮੁਖ ਤੇ ਦਿਯੋ ਛੁੜਾਈ॥
ਵਾਹਨ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਸਾਤ ਸਜਾਨਾ। ਜਗ ਦਿਗ੍ਗਜ ਗਰ੍ਦਭ ਮ੍ਰਗ ਸ੍ਵਾਨਾ॥
ਜਮ੍ਬੁਕ ਸਿੰਹ ਆਦਿ ਨਖ ਧਾਰੀ।ਸੋ ਫਲ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ ਕਹਤ ਪੁਕਾਰੀ॥7॥
ਗਜ ਵਾਹਨ ਲਕ੍ਸ਼੍ਮੀ ਗ੍ਰਹ ਆਵੈਂ। ਹਯ ਤੇ ਸੁਖ ਸਮ੍ਪਤਿ ਉਪਜਾਵੈਂ॥
ਗਰ੍ਦਭ ਹਾਨਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਕਾਜਾ। ਸਿੰਹ ਸਿਦ੍ਧਕਰ ਰਾਜ ਸਮਾਜਾ॥
ਜਮ੍ਬੁਕ ਬੁਦ੍ਧਿ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰ ਡਾਰੈ। ਮ੍ਰਗ ਦੇ ਕਸ਼੍ਟ ਪ੍ਰਾਣ ਸੰਹਾਰੈ॥
ਜਬ ਆਵਹਿੰ ਪ੍ਰਭੁ ਸ੍ਵਾਨ ਸਵਾਰੀ। ਚੋਰੀ ਆਦਿ ਹੋਯ ਡਰ ਭਾਰੀ॥8॥
ਤੈਸਹਿ ਚਾਰਿ ਚਰਣ ਯਹ ਨਾਮਾ। ਸ੍ਵਰ੍ਣ ਲੌਹ ਚਾੰਦੀ ਅਰੁ ਤਾਮਾ॥
ਲੌਹ ਚਰਣ ਪਰ ਜਬ ਪ੍ਰਭੁ ਆਵੈਂ। ਧਨ ਜਨ ਸਮ੍ਪਤ੍ਤਿ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰਾਵੈਂ॥
ਸਮਤਾ ਤਾਮ੍ਰ ਰਜਤ ਸ਼ੁਭਕਾਰੀ। ਸ੍ਵਰ੍ਣ ਸਰ੍ਵ ਸਰ੍ਵ ਸੁਖ ਮੰਗਲ ਭਾਰੀ॥
ਜੋ ਯਹ ਸ਼ਨਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨਿਤ ਗਾਵੈ। ਕਬਹੁੰ ਨ ਦਸ਼ਾ ਨਿਕ੍ਰਿਸ਼੍ਟ ਸਤਾਵੈ॥9॥
ਅਦ੍ਭੁਤ ਨਾਥ ਦਿਖਾਵੈਂ ਲੀਲਾ। ਕਰੈਂ ਸ਼ਤ੍ਰੁ ਕੇ ਨਸ਼ਿ ਬਲਿ ਢੀਲਾ॥
ਜੋ ਪਣ੍ਡਿਤ ਸੁਯੋਗ੍ਯ ਬੁਲਵਾਈ। ਵਿਧਿਵਤ ਸ਼ਨਿ ਗ੍ਰਹ ਸ਼ਾੰਤਿ ਕਰਾਈ॥
ਪੀਪਲ ਜਲ ਸ਼ਨਿ ਦਿਵਸ ਚੜਾਵਤ। ਦੀਪ ਦਾਨ ਦੈ ਬਹੁ ਸੁਖ ਪਾਵਤ॥
ਕਹਤ ਰਾਮ ਸੁਨ੍ਦਰ ਪ੍ਰਭੁ ਦਾਸਾ। ਸ਼ਨਿ ਸੁਮਿਰਤ ਸੁਖ ਹੋਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾ॥10॥
॥ਦੋਹਾ॥
ਪਾਠ ਸ਼ਨਿਸ਼੍ਚਰ ਦੇਵ ਕੋ, ਕੀ ਹੋਂ ਭਕ੍ਤ ਤੈਯਾਰ।
ਕਰਤ ਪਾਠ ਚਾਲੀਸ ਦਿਨ, ਹੋ ਭਵਸਾਗਰ ਪਾਰ॥
ਜਯ ਗਣੇਸ਼ ਗਿਰਿਜਾ ਸੁਵਨ, ਮੰਗਲ ਕਰਣ ਕ੍ਰਿਪਾਲ।
ਦੀਨਨ ਕੇ ਦੁਖ ਦੂਰ ਕਰਿ, ਕੀਜੈ ਨਾਥ ਨਿਹਾਲ॥
ਜਯ ਜਯ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਨਿਦੇਵ ਪ੍ਰਭੁ, ਸੁਨਹੁ ਵਿਨਯ ਮਹਾਰਾਜ।
ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਹੇ ਰਵਿ ਤਨਯ, ਰਾਖਹੁ ਜਨ ਕੀ ਲਾਜ॥
ਜਯਤਿ ਜਯਤਿ ਸ਼ਨਿਦੇਵ ਦਯਾਲਾ। ਕਰਤ ਸਦਾ ਭਕ੍ਤਨ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ॥
ਚਾਰਿ ਭੁਜਾ, ਤਨੁ ਸ਼੍ਯਾਮ ਵਿਰਾਜੈ। ਮਾਥੇ ਰਤਨ ਮੁਕੁਟ ਛਬਿ ਛਾਜੈ॥
ਪਰਮ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਨੋਹਰ ਭਾਲਾ। ਟੇੜੀ ਦ੍ਰਸ਼੍ਟਿ ਭ੍ਰਕੁਟਿ ਵਿਕਰਾਲਾ॥
ਕੁਣ੍ਡਲ ਸ਼੍ਰਵਣ ਚਮਾਚਮ ਚਮਕੇ। ਹਿਯ ਮਾਲ ਮੁਕ੍ਤਨ ਮਣਿ ਦਮਕੇ॥1॥
ਕਰ ਮੇਂ ਗਦਾ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਕੁਠਾਰਾ। ਪਲ ਬਿਚ ਕਰੈਂ ਅਰਿਹਿੰ ਸੰਹਾਰਾ॥
ਪਿੰਗਲ, ਕ੍ਰਿਸ਼੍ੋ, ਛਾਯਾ ਨਨ੍ਦਨ। ਯਮ, ਕੋਣਸ੍ਥ, ਰੌਦ੍ਰ, ਦੁਖਭੰਜਨ॥
ਸੌਰੀ, ਮਨ੍ਦ, ਸ਼ਨੀ, ਦਸ਼ ਨਾਮਾ। ਭਾਨੁ ਪੁਤ੍ਰ ਪੂਜਹਿੰ ਸਬ ਕਾਮਾ॥
ਜਾ ਪਰ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਹ੍ਵੈਂ ਜਾਹੀਂ। ਰੰਕਹੁੰ ਰਾਵ ਕਰੈਂ ਕ੍ਸ਼ਣ ਮਾਹੀਂ॥2॥
ਪਰ੍ਵਤਹੂ ਤ੍ਰਣ ਹੋਈ ਨਿਹਾਰਤ। ਤ੍ਰਣਹੂ ਕੋ ਪਰ੍ਵਤ ਕਰਿ ਡਾਰਤ॥
ਰਾਜ ਮਿਲਤ ਬਨ ਰਾਮਹਿੰ ਦੀਨ੍ਹਯੋ। ਕੈਕੇਇਹੁੰ ਕੀ ਮਤਿ ਹਰਿ ਲੀਨ੍ਹਯੋ॥
ਬਨਹੂੰ ਮੇਂ ਮ੍ਰਗ ਕਪਟ ਦਿਖਾਈ। ਮਾਤੁ ਜਾਨਕੀ ਗਈ ਚੁਰਾਈ॥
ਲਖਨਹਿੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਵਿਕਲ ਕਰਿਡਾਰਾ। ਮਚਿਗਾ ਦਲ ਮੇਂ ਹਾਹਾਕਾਰਾ॥3॥
ਰਾਵਣ ਕੀ ਗਤਿਮਤਿ ਬੌਰਾਈ। ਰਾਮਚਨ੍ਦ੍ਰ ਸੋਂ ਬੈਰ ਬੜਾਈ॥
ਦਿਯੋ ਕੀਟ ਕਰਿ ਕੰਚਨ ਲੰਕਾ। ਬਜਿ ਬਜਰੰਗ ਬੀਰ ਕੀ ਡੰਕਾ॥
ਨ੍ਰਪ ਵਿਕ੍ਰਮ ਪਰ ਤੁਹਿ ਪਗੁ ਧਾਰਾ। ਚਿਤ੍ਰ ਮਯੂਰ ਨਿਗਲਿ ਗੈ ਹਾਰਾ॥
ਹਾਰ ਨੌਲਖਾ ਲਾਗ੍ਯੋ ਚੋਰੀ। ਹਾਥ ਪੈਰ ਡਰਵਾਯ ਤੋਰੀ॥4॥
ਭਾਰੀ ਦਸ਼ਾ ਨਿਕ੍ਰਿਸ਼੍ਟ ਦਿਖਾਯੋ। ਤੇਲਿਹਿੰ ਘਰ ਕੋਲ੍ਹੂ ਚਲਵਾਯੋ॥
ਵਿਨਯ ਰਾਗ ਦੀਪਕ ਮਹੰ ਕੀਨ੍ਹਯੋਂ। ਤਬ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਹ੍ਵੈ ਸੁਖ ਦੀਨ੍ਹਯੋਂ॥
ਹਰਿਸ਼੍ਚਨ੍ਦ੍ਰ ਨ੍ਰਪ ਨਾਰਿ ਬਿਕਾਨੀ। ਆਪਹੁੰ ਭਰੇ ਡੋਮ ਘਰ ਪਾਨੀ॥
ਤੈਸੇ ਨਲ ਪਰ ਦਸ਼ਾ ਸਿਰਾਨੀ। ਭੂੰਜੀਮੀਨ ਕੂਦ ਗਈ ਪਾਨੀ॥5॥
ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ੰਕਰਹਿੰ ਗਹ੍ਯੋ ਜਬ ਜਾਈ। ਪਾਰਵਤੀ ਕੋ ਸਤੀ ਕਰਾਈ॥
ਤਨਿਕ ਵਿਲੋਕਤ ਹੀ ਕਰਿ ਰੀਸਾ। ਨਭ ਉੜਿ ਗਯੋ ਗੌਰਿਸੁਤ ਸੀਸਾ॥
ਪਾਣ੍ਡਵ ਪਰ ਭੈ ਦਸ਼ਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ। ਬਚੀ ਦ੍ਰੌਪਦੀ ਹੋਤਿ ਉਘਾਰੀ॥
ਕੌਰਵ ਕੇ ਭੀ ਗਤਿ ਮਤਿ ਮਾਰਯੋ। ਯੁਦ੍ਧ ਮਹਾਭਾਰਤ ਕਰਿ ਡਾਰਯੋ॥6॥
ਰਵਿ ਕਹੰ ਮੁਖ ਮਹੰ ਧਰਿ ਤਤ੍ਕਾਲਾ। ਲੇਕਰ ਕੂਦਿ ਪਰਯੋ ਪਾਤਾਲਾ॥
ਸ਼ੇਸ਼ ਦੇਵਲਖਿ ਵਿਨਤੀ ਲਾਈ। ਰਵਿ ਕੋ ਮੁਖ ਤੇ ਦਿਯੋ ਛੁੜਾਈ॥
ਵਾਹਨ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਸਾਤ ਸਜਾਨਾ। ਜਗ ਦਿਗ੍ਗਜ ਗਰ੍ਦਭ ਮ੍ਰਗ ਸ੍ਵਾਨਾ॥
ਜਮ੍ਬੁਕ ਸਿੰਹ ਆਦਿ ਨਖ ਧਾਰੀ।ਸੋ ਫਲ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ ਕਹਤ ਪੁਕਾਰੀ॥7॥
ਗਜ ਵਾਹਨ ਲਕ੍ਸ਼੍ਮੀ ਗ੍ਰਹ ਆਵੈਂ। ਹਯ ਤੇ ਸੁਖ ਸਮ੍ਪਤਿ ਉਪਜਾਵੈਂ॥
ਗਰ੍ਦਭ ਹਾਨਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਕਾਜਾ। ਸਿੰਹ ਸਿਦ੍ਧਕਰ ਰਾਜ ਸਮਾਜਾ॥
ਜਮ੍ਬੁਕ ਬੁਦ੍ਧਿ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰ ਡਾਰੈ। ਮ੍ਰਗ ਦੇ ਕਸ਼੍ਟ ਪ੍ਰਾਣ ਸੰਹਾਰੈ॥
ਜਬ ਆਵਹਿੰ ਪ੍ਰਭੁ ਸ੍ਵਾਨ ਸਵਾਰੀ। ਚੋਰੀ ਆਦਿ ਹੋਯ ਡਰ ਭਾਰੀ॥8॥
ਤੈਸਹਿ ਚਾਰਿ ਚਰਣ ਯਹ ਨਾਮਾ। ਸ੍ਵਰ੍ਣ ਲੌਹ ਚਾੰਦੀ ਅਰੁ ਤਾਮਾ॥
ਲੌਹ ਚਰਣ ਪਰ ਜਬ ਪ੍ਰਭੁ ਆਵੈਂ। ਧਨ ਜਨ ਸਮ੍ਪਤ੍ਤਿ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰਾਵੈਂ॥
ਸਮਤਾ ਤਾਮ੍ਰ ਰਜਤ ਸ਼ੁਭਕਾਰੀ। ਸ੍ਵਰ੍ਣ ਸਰ੍ਵ ਸਰ੍ਵ ਸੁਖ ਮੰਗਲ ਭਾਰੀ॥
ਜੋ ਯਹ ਸ਼ਨਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨਿਤ ਗਾਵੈ। ਕਬਹੁੰ ਨ ਦਸ਼ਾ ਨਿਕ੍ਰਿਸ਼੍ਟ ਸਤਾਵੈ॥9॥
ਅਦ੍ਭੁਤ ਨਾਥ ਦਿਖਾਵੈਂ ਲੀਲਾ। ਕਰੈਂ ਸ਼ਤ੍ਰੁ ਕੇ ਨਸ਼ਿ ਬਲਿ ਢੀਲਾ॥
ਜੋ ਪਣ੍ਡਿਤ ਸੁਯੋਗ੍ਯ ਬੁਲਵਾਈ। ਵਿਧਿਵਤ ਸ਼ਨਿ ਗ੍ਰਹ ਸ਼ਾੰਤਿ ਕਰਾਈ॥
ਪੀਪਲ ਜਲ ਸ਼ਨਿ ਦਿਵਸ ਚੜਾਵਤ। ਦੀਪ ਦਾਨ ਦੈ ਬਹੁ ਸੁਖ ਪਾਵਤ॥
ਕਹਤ ਰਾਮ ਸੁਨ੍ਦਰ ਪ੍ਰਭੁ ਦਾਸਾ। ਸ਼ਨਿ ਸੁਮਿਰਤ ਸੁਖ ਹੋਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾ॥10॥
॥ਦੋਹਾ॥
ਪਾਠ ਸ਼ਨਿਸ਼੍ਚਰ ਦੇਵ ਕੋ, ਕੀ ਹੋਂ ਭਕ੍ਤ ਤੈਯਾਰ।
ਕਰਤ ਪਾਠ ਚਾਲੀਸ ਦਿਨ, ਹੋ ਭਵਸਾਗਰ ਪਾਰ॥